Leczenie nadpotliwości

Przyczyny nadpotliwości

• obniżony próg pobudliwości gruczołów potowych
• nadmierna aktywność układu współczulnego.

Nadpotliwość jest związana z nadczynnością gruczołów potowych ekrynowych, które pełnią funkcję termoregulacyjną. Gruczoły ekrynowe (około 2 milionów) są rozproszone w obrębie skóry całego ciała, szczególnie licznie występują na dłoniach i stopach. Głównym mediatorem ich czynności jest acetylocholina. Za nieprzyjemny zapach potu odpowiedzialne są bakterie, które rozkładają zawarte w nim substancje.

Rodzaje nadpotliwości

Ze względu na etiologię wyróżnia się nadpotliwość:

• pierwotną
• wtórną,

Ze względu na lokalizację:

• miejscową
• uogólnioną.

Najczęściej spotyka się nadpotliwość pierwotną zlokalizowaną, a problem dotyczy zwykle pach, dłoni i stóp oraz twarzy (głównie nosa). Spowodowana jest najczęściej bodźcami emocjonalnymi. Może również mieć podłoże genetyczne- rodzinne występowanie tej dolegliwości. Problem nadmiernej potliwości najczęściej pojawia się w okresie dzieciństwa lub dojrzewania. Objawy ulegają redukcji po 25 roku życia. Rzadko początek dolegliwości ma miejsce w wieku dojrzałym. Rozpoznanie najczęściej opiera się na wywiadzie. Test Minora (przy użyciu skrobi i jodu) często pomaga w określeniu rozmiaru powierzchni nadmiernego wydzielania potu. Obszar nadpotliwości zabarwia się na kolor brunatno-fioletowy.

Powikłania nadpotliwości

• potówki
• wtórna infekcji bakteryjna potówek,
• wtórne infekcje drożdżakowe i dermatofitowe.

Leczenie nadpotliwości stanowi złożone zagadnienie medyczne. W przypadku nadpotliwości wtórnej podstawą jest leczenie przyczynowe np. zaburzeń endokrynologicznych.

W Beauty Clinic Lemoné na problem nadpotliwości stosujemy metodę śródskórnego podawania toksyny botulinowej, np. Botox® lub Azzalure®. Nadpotliwość pach, dłoni, stóp oraz twarzy wymaga stosowania śródskórnyh iniekcji toksyny botulinowej. Mechanizm jej działania polega na blokowaniu uwalniania acetylocholiny z zakończeń wspólczulnyh włókien nerwowych, które kontrolują czynność ekrynowyc gruczołów potowych. Eektem tego jest stan "chemicznego odnerwienia" gruczołów. Toksyna botulinowa przemieszcza się w promieniu około 2cm od miejsca iniekcji. Uzyskany w ciągu tygodnia efekt terapeutyczny utrzymuje się od 3-14 miesięcy, a redukcja wydzielaia potu wynosi ok. 80%. Wsrzyknięcia do skóry dłoni i stóp wymagają znieczulenia. Działaniami niepożądanymi leczenia śródskórnymi iniekcjami toksyną botulinową mogą być urzymujące się przez kilka tygodni zaburzenia czucia i motoryki drobnych mięśni rąk, powodując urtudnienie wykonywania czynności wymagających precyzji.

Przeciwwskazania do zabiegu:

• zaburzenia połączeń nerwowo-mięśniowych: zespół Lamberta-Eatona, myastenia gravis
• stosowanie antybiotyków: tetracykliny, linkomycyny oraz antybiotyków aminoglikozydowych: gentamycyny, streptomycyny, kanamycyny
• przyjmowanie np. chlorochiny, cyklosporyny,
• ciąża i okres laktacji
• zakażenie w miejscu wykonywania iniekcji
• nadwrażliwość na jakikolwiek składnik preparatu
• uczulenie na albuminę ludzką
• zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego i nerwowego
• choroby autoimmunologiczne, np. przykład reumatoidalne zapalenie stawów
• przyjmowanie leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych zawierających substancje rozrzedzające krew, np. kwas acetylosalicylowy (mogą wystąpić krwiaki po iniekcji).